Cameraman Roger kwam bij ons thuis. Hij was ontzettend aardig en toegankelijk. In overleg met hem zijn we Jort in bad gaan doen, samen met zijn grote broer Brent. Daarvóór keken ze samen naar Buurman en Buurman en uiteindelijk hebben we nog een rondje buiten gewandeld. Alle dagelijkse dingen die we deden met Jort en zijn broer Brent kwamen aan bod. Jort ging twee weken na het maken van het filmpje heel snel achteruit. De avond voordat hij overleed, ontvingen we het filmpje. Wat ontzettend dierbaar om deze mooie bewegende beelden te hebben. We besloten het te laten zien op de uitvaart.

We zijn heel blij dat we het filmpje toch hebben laten maken. Vooral voor Brent vind ik het heel waardevol om dit mooie beeld van hem en zijn broertje te hebben, maar ook voor onszelf om ons samen te zien als gezin. Vooral het moment in ons filmpje dat ik Jort net aangekleed heb en hij zo lekker tegen met aan ligt in mijn nek, vind ik zo fijn om naar te kijken. Het enorme gevoel van die lege handen, dan helpt het om hier even naar te kijken.

In het begin heb ik heel vaak gekeken naar het filmpje, vooral samen met Brent. Nu, na bijna 2 jaar, kijken we het minder vaak. Maar het is heel fijn om het altijd er bij te kunnen pakken.