Dit is vandaag

Het is een tijdje geleden dat ik geblogd heb. Ik merk dat ik mijn ervaringen met Judah gedeeld heb. Eind van deze maand had hij zes moeten worden. ZES, ik zou een zoon van zes moeten hebben. Die thuis kwam met zijn eerste geleerde woordjes uit groep 3. We zouden een aftelkalender moeten maken met het aantal nachtjes tot aan zijn verjaardag. Hij zou de avond voor zijn verjaardag niet kunnen slapen en we zouden bedenken welke traktatie we mee zouden nemen naar school. Ik denk dat ik er een hele blog over zou kunnen schrijven. Over wat niet is, wat had moeten zijn. Over het missen van al het kleine, het gewone. Het missen van Judah.