Geen vijf, maar eeuwigheid

We moesten ‘lang’ wachten op een kindje. In mijn ogen dan, want ik weet dat er mensen nog veel langer moesten wachten. We gingen 3,5 jaar lang ziekenhuis in en ziekenhuis uit. Elke keer opnieuw hoopten we dat het de laatste keer zou zijn, maar keer op keer was dat niet het geval. Tot één van die laatste dagen in maart. Twee dagen voordat we de sleutel van ons nieuwe klushuis kregen en we een positieve test in onze handen hadden. Wat een wonder.. Wat was het spannend en wat waren we blij toen we het aan iedereen verteld hadden. Ik weet de reacties nog goed. Van hele leuke reacties tot ook, voor ons, pijnlijke reacties.