Ochtendspits op het schoolplein. De kleuters staan klaar om naar binnen te gaan, hun juffen wachten de laatste kindjes op. Wende kijkt om zich heen, ze is onder de indruk van de oudere kinderen. Reva blijft bij mij staan en huilt. ‘Ik wil bij jou blijven, mama.’ Wat de juf ook probeert, Reva laat mijn hand niet los. Ik voel me opgelaten, de ogen van de andere ouders priemen in mijn rug. Sommige ouders ken ik nog, andere zijn nieuw voor mij. Ik wil hier helemaal niet staan, zo voor iedereen. Waarom doet Reva zo moeilijk?
Lees meer